Opowiadania przy ginie z tonikiem

„No więc przyjechali do mnie do domu i mówią mi:- Pana przerasta pisanie czegoś dłuższego! To, co pan robi, jest godne politowania. [...]chociaż jeden dłuższy tekścik? Da pan radę?- Słuchaj pan, najdłuższy, jaki mam, to ten, o tu. Dopiero był trudny do napisania! Gdy cośmi wychodzi za długie, od razu to porzucam. Rozumiesz pan? Co?I właśnie dlatego prezentuję to, co następuje".Opowiadania przy ginie z tonikiem to klasyka portugalskiej literatury z pograniczasurrealizmu, pełna czarnego humoru i sarkazmu. Zbiór wciąż na nowo odczytywany wswojej ojczyźnie, nigdy wcześniej nie wyruszył na poszukiwanie zagranicznych czytelników- aż do momentu, gdy grupa przyjaciół i miłośników literatury portugalskiej z Polski dostrzegła wnim odbicie surrealizmu pandemicznego zamknięcia, w którym akurat płynęła ich własnacodzienność. Choć odniesienia polityczne i oczko puszczone w tych opowiadaniach doportugalskiego czytelnika lat 70. XX wieku mogą nie być już oczywiste, pozostaje niezmiennieuniwersalne nowatorstwo kreowanych światów, konstruktów myśli i wyobraźni autora.Przekład z języka portugalskiego pod redakcją Wojciecha Charchalisa, Magdalena Czarnata, Adam Filonik, Zuzanna Franaszek, Alicja Jancelewicz, Kiok Kim, Julian Konopelski, Katarzyna Maź, Żaneta Orlik, Piotr Wąsowicz-Kiryło, Izabela Wdowicz. Redakcja i korekta: Jagoda Grudzień.Mário-Henrique Leiria (1923-1980) był prominentnym działaczem portugalskiego ruchu surrealistycznego. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Lizbonie, skąd został relegowany za poglądy polityczne w 1942 roku. W 1961 r. aresztowany wraz z grupą surrealistów za przygotowywanie rzekomego zamachu stanu pod nazwą „Operacja Papuga", będącego w gruncie rzeczy surrealistycznym happeningiem. Zwolniony z aresztu bez wyroku udał się na wygnanie do Brazylii, skąd powrócił korzystając z politycznej odwilży początku lat 70. Gorący zwolennik radykalnych przemian społecznych. Jego pisarstwo charakteryzuje się anarchizmem, surrealizmem i eklektyzmem oraz szczególnym zamiłowaniem do absurdu i science fiction. Przez wiele lat pisywał do portugalskich pism satyrycznych. Jest znany przede wszystkim jako autor Opowiadań przy ginie z tonikiem i Nowych opowiadań przy ginie z tonikiem. W Portugalii obie te książki mają status kultowych i z upływem kolejnych dekad wcale nie tracą na popularności, szczególnie pośród młodych adeptów literatury.