Niepokój w czasach pokoju

Od AutorkiTom poetycki „Niepokój w czasach pokoju" to swoista forma rozważań za pośrednictwem poezji o wojnie i pokoju - tematyce szczególnie aktualnej w obecnych czasach z uwagi na konflikt zbrojnyw Ukrainie. Niezależnie od sytuacji politycznej poszukujemy podobnych wartości: piękna i dobra, kochamy, tęsknimy za spokojem, cieszymy się z drobiazgów - i to stanowi łącznik ludzi, zarówno tych, którzy przeżywają dramat wojny, jak i tych, dla których konflikt zbrojny to jedynie rzeczywistość znana z gazet.Same zaś zjawiska bywają względne, niejednoznaczne, złożone, uczą nas wiele o nas samych i nawet gdy są okrutne, często pozwalają na przełom w relacjach międzyludzkich. Niekiedy nadchodzą nie-oczekiwanie, ale też nieoczekiwanie się kończą. Być może więc niepokój w czasach pokoju czy strach w okresie wojny to tylko straszna chwila, która minie, którą musimy przeczekać, czerpiąc z niej pozytywne doświadczenia mimo wszystko, na przekór? Chyba warto w to wierzyć, szukając z jednej strony pokładów własnej wewnętrznej siły, z drugiej zaś spokoju na zewnątrz, w życzliwości innych ludzi, którzy gotowi są podzielić się nie tylko ostatnią koszulą, ale również własnym mieszkaniem. Od momentu wybuchu wojny w Ukrainie do 5 listopada 2022 r. granicę polsko-ukraińską przekroczyło 7,521 mln osób. Wielu Ukraińców Polacy przyjęli pod swoje dachy. To sytuacja bez precedensu w skali światowej. Niepokój często przychodzi znienacka. Nie jest tylko stałym elementem wojny, rodzi się w nas nawet wówczas, gdy jesteśmy otoczeni dobrobytem, przenika każdą tkankę jak zaprzeczenie i kpina z tego, co budowaliśmy przez lata. Jednak choć brzmi to jak banał, czas leczy rany, bo przecież wszystko, również niepokój, jest tylko chwilą - choć być może dla nas bardzo rozciągniętą w czasie - która kiedyś minie. Względność czasu, w którym odczuwamy niepewność i cierpienie, wyraziłam takim oto wierszem:OkamgnienieW okamgnieniu powstał ten wierszZ perspektywy Mgławicy OrionaChoć trudziłam się nad nim dłuższą chwilęW mgnieniu oka mieści się cały wszechświatW granicach jego zasięgu przelatuje muchaDalej wciąż na linii oka lecą samolotyTańczą planety wirują galaktykiW mgnieniu oka mieści się chwila i nieskończonośćGdzieś na horyzoncie - wieczność.Żyjemy. I to jest największa wartość, która w tej chwili nie mija.Beata Rogalska