Gogol w Rzymie. Listy z zagranicy

Czytelnik otrzymuje dwa utwory mniej znanego w Polsce rosyjskiego pisarza z XIX wieku Pawła Annienkowa.

Wspomnienie Gogol w Rzymie powstało w 1857 roku i jest przenikliwym portretem jednego z najważniejszych twórców dla literatury rosyjskiej. Annienkow znał Nikołaja Gogola od przełomu lat 1831/1832, a w 1841 roku odwiedził go w Rzymie, gdzie spędził z nim kilka tygodni i był świadkiem pracy pisarza nad bodaj najgłośniejszym jego utworem, Martwymi duszami. Oryginalność i przenikliwość obserwacji Annienkowa poświadcza ten zapis: „Jeśli słuszne jest określenie tego utworu mianem pomnika, jaki pisarz wystawił sam sobie, to nie mniej słuszne będzie stwierdzenie, że dzieło to okazało się grobem, jaki jeszcze za życia zaczął sobie pisarz kopać. Martwe dusze były celą pokutną, w której Gogol bił się i cierpiał do chwili, aż wynieśli go z niej nieżywego".

Listy z zagranicy powstały w latach 1840-1843 i są świadectwem obserwacji i refleksji pisarza z dwuipółletniej podróży. Współczesny Annienkowowi czytelnik otrzymał obraz przemian, jakie zachodziły w tym czasie w krajach Europy Zachodniej, kiedy na gruzach feudalnego porządku powstawały instytucje społeczeństwa kapitalistycznego. Zmiany te w szczególny sposób były widoczne we Francji, gdzie - jak pisze Robert Papieski - „Miejsce bogów zajęli ludzie, miejsce Boga - człowiek". Annienkow opisuje i komentuje różne fragmenty rzeczywistości - wydarzenia kulturalne, naukowe i polityczne - odwiedzanych krajów: Francji, państw niemieckich, Szwajcarii, Włoch, Belgii i Austrii. Robi to z poczuciem humoru, ironią, umie zainteresować i zaintrygować czytelnika.

Obu utworom poświęcony jest esej Roberta Papieskiego (Posłowie), w którym tłumacz przedstawia życie i twórczość Pawła Annienkowa na tle prądów literackich i społecznych Rosji i Europy tego czasu.